Profeet Mohammed en geschiedenis van Arabieren

Moderne geschiedenissen hebben de gewoonte om de loop van Mohammed in tweeen te delen: een mecquoise-fase en een middelmatige fase, en zelfs de structuur van de koran als deze voortvloeit uit het laatste punt van de klassieke moslimtraditie. In de feiten, en zonder duidelijk te worden uitgedrukt, de oude historische bronnen, bij het aannemen van een chronologisch plan, met respect voor dezelfde indeling, maar met behoud van een zekere continuiteit in de ontvangst. Aangezien de medische periode gebeurtenissen en veldslagen, historische acties registreert, noemden de eerste auteurs van de II tot VIIIe eeuw, zoals Ibn Ishaq en zijn tijdgenoten, toen iets later Waqidi, hun werken op Mohammed les Maghazi, c 'is om de oorlogszuchtige acties van de Profeet in de breedste zin van het woord. Gegrond beroep op wat de beroemde Waqidi-viering1 is die geen betrekking heeft op de medische fase. Maar het was voor anderen, zoals Mohammed b. 'Omar geb. Qatada, Zuhr, Abu Maʽshar, Musa b. 'Uqba en zelfs Ibn Ishaq wiens oorspronkelijke titel van het boek de notie van maghazi bevat, en niet van sira. aangezien we hebben geholpen in een lange oorlog tegen de Quraysh, in belegeringen en veldslagen tegen de Juifs, bij het overvallen van expedities tegen de Bedoeienen Zonder twijfel kunnen we ons verzetten tegen de periode van de geneeskunde in de cel van La Mecque, gekenmerkt door een vreedzame voorspelling waarin de essentiele elementen de ontwikkeling van de Openbaring en de wil om te overtuigen waren. Het is ook zeker dat de Profeet, altijd op zoek naar erkenning van zijn religie door alle Arabieren, dacht dat de overreding geen vruchten zou afwerpen en dat hij niet zou kunnen rekenen op de middelen van deze wereld - van zijn Arabische wereld, in het bijzonder ,die niet begrijpt dat de rapporten van krachten.